Κυριακή, Οκτωβρίου 02, 2005

"Έχω πολλά να σκεφτώ..."

Μια ιστορία για μικρούς ή μεγάλους.

Η κυρία Α. μαλώνει ένα παιδάκι, το οποίο προηγουμένως έκανε αταξία, και το βάζει να κάτσει στα μαξιλαράκια στη γωνία.
Ο Νίκος, υπερασπιστής των "αδύναμων" -ίσως και μέλλων δικηγόρος- ζητάει κατά κάποιο τρόπο εξηγήσεις..
–Γιατί τον βάλατε, κυρία, να κάτσει στην άκρη μόνος του; Δε μου αρέσει να βάζετε τιμωρία τα παιδιά.
–Δεν τον έβαλα τιμωρία Νίκο.. Του είπα να πάει να κάτσει εκεί μόνος του για να σκεφτεί τι έκανε..


Μετά από λίγη ώρα ο Νίκος κάθεται στα μαξιλάρια στη γωνία.
–Γιατί κάθεσαι εδώ βρε Νίκο; τον ρωτάει η κυρία Μ.
–Αφήστε με κυρία, έχω πολλά να σκεφτώ..

----–––———:) ———–––----

Καληνύχτα, πάω στη δικιά μου γωνία

6 σχόλια:

  1. περισσεύει καμία γωνία και για μένα;;; ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. λίγο χώρο και για εμένα πληζζζζζ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος4/10/05, 4:58 μ.μ.

    Βεβαίως υπάρχει.. :) Κι όσοι δεν χωρέσουμε στα μαξιλάρια, υπάρχουν και τα δέντρα έξω στην αυλή -όταν έχουν διάλειμμα,εκεί κάθονται τα άτακτα ή σκεπτόμενα παιδάκια. ;)

    (Μάλιστα, πάλι ο Νίκος είχε πει συγκεκριμένα "Θα έρθω ένα βράδυ κρυφά και θα κόψω όλα τα δέντρα του νηπιαγωγείου, να δω μετά που θα βάζετε τα παιδάκια".
    Άστα να υπάρχουν καλύτερα Νίκο..)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Έτσι μπράβο ο συνάδελφος... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ένας μικρούλης Ζορό ο Νικόλας! :-)
    Δικηγόρος ή ποιητής;...
    Πρόεδρος του δεκαπενταμελούς πάντως θα γίνει σίγουρα. ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος8/12/05, 12:23 π.μ.

    Όλοι έχουμε πολλά να σκεφτούμε, λίγοι όμως (κανείς μήπως;) το κάνουμε...
    ...πέρνω ένα μαξιλάρι και πάω στη γωνία ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή