Δευτέρα, Ιανουαρίου 24, 2011

Κ82


Είχε τελειώσει το άρωμα -δώρο στα γενέθλιά μου. Από την αρχή με τραβούσε αυτό το άρωμα.. Έχει λίγες μέρες που έχω ένα καινούριο μπουκάλι στο ράφι. Μυρίζω τον καρπό μου, είναι εθιστικό... Φέρνει θύμησες.. μυρίζει Αμοργό, θυμίζει το Γιασεμί, το "Άρωμα του Ονείρου" που είχα ξεκινήσει να διαβάζω εκεί - στην παραλία του Μούρου, χαμογελώντας με τον ιδιαίτερο κι ακομπλεξάριστο τρόπο που περιέγραφε καταστάσεις.

"..το γιασεμί, με το δικό του απολαυστικό τρόπο, παίζει μια οσφρητική παντομίμα με ευχαριστημένες ζωώδεις κινήσεις από καιρούς περασμένους. Υπάρχουν και μερικά άλλα λουλούδια που είναι εξίσου γλυκά, αλλά το γιασεμί είναι γλυκό χωρίς μελοδραματισμούς, χωρίς προσποιήσεις, χωρίς συμβιβασμούς. Είναι επιθετικά γλυκό, εξοργιστικά γλυκό... Επεκτατικό, πάντα ακόρεστο, ρομαντικό, σπάνια όμως μελαγχολικό, το γιασεμί έχει το ύφος ενός άγριου πλάσματος, ένα φευγαλέο, αυτεξούσιο ον που παίζει σαν ζωντανό σαξόφωνο μέσα στην τροπική νύχτα."
Τόμ Ρόμπινς - Το Άρωμα του Ονείρου

Ξαναμυρίζω τον καρπό μου. Μου φέρνει κάτι από το Κ23 της Κούδρα και του Αλομπάρ, κι ας έχει σαν βάση του ένα είδος κρίνου...

"Το άρωμα, από τη μια, είναι ένας αγωγός για τις πρώιμες αναμνήσεις μας (...) Είναι ο ισχυρότερος συνδετικός μας κρίκος με το παρελθόν και ο πιο κοντινός συνταξιδιώτης μας στο μέλλον."

Κυριακή, Ιανουαρίου 09, 2011

Mar Adentro

Νερό κι αλάτι.
Είτε κολυμπάς μέσα σε αυτό είτε αυτό μέσα σου, μετά από την ένταση των απανωτών κυμάτων νιώθεις μια κούραση, γλυκιά ή μη..

Τετάρτη, Ιανουαρίου 05, 2011

Out of the blue (and into the black)

Η πρώτη μέρα της χρονιάς με βρήκε με φλουρί, να ταξιδεύω και να αλλάζω βέρες αρραβώνων στην ξαδέρφη μου. Το πρώτο θα προσπαθήσω να το θυμάμαι κατά τη διάρκεια του χρόνου, για το δεύτερο ελπίζω να ισχύει αυτό που λένε πως ό,τι κάνεις την πρώτη μέρα θα το κάνεις κι όλο το χρόνο, για το τρίτο εύχομαι το 2011 να 'χει πολλές στιγμές ευτυχίας..

...και πραγματοποιημένα όνειρα.
[ps: υποχρεωτική η μετάβαση από το σκοτάδι στην αυγή]


"A dreamer is one who can only find his way by moonlight,
and his punishment is that he sees the dawn before the rest of the world"

Oscar Wilde



Δεν ξέρω ποιόν παλεύω να νικήσω