1. Από μικρή χόρευα ζεϊμπέκικο γιατί μου άρεσε. Παρατηρώ επίσης ότι μου αρέσουν κι εμένα τα αγαπημένα ζεϊμπέκικα του μπαμπά μου και των θείων μου -Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι, Στην αλάνα, Μολυβιά, Φέρ'τε μια κούπα με κρασί- είτε γιατί έχουμε το ίδιο γούστο είτε γιατί μου το έχουν "περάσει". Και βέβαια δε γινόταν να μιλήσω για αγαπημένους χορούς και να μην αναφέρω τους ποντιακούς, όπου όταν χορεύω ξεχνιέμαι και μπορούν να μου φτιάξουν άνετα τη διάθεση ή να με συγκινήσουν.
2. Στο χωριό ήταν ένας καιρός που με την ξαδέρφη μου "εξερευνούσαμε" τη γύρω φύση και πέρναμε τα βουνά -κυριολεκτικά όμως! Πηγαίναμε από χωματόδρομους και βγαίναμε σε χωράφια και λειβάδια (την πρασινάδα, την κιτρινάδα, την κοκκινάδα) περνάγαμε μέσα από πουρνάρια, παράλληλα με το λάκκο, ανηφορίζαμε σκαρφαλώνοντας σε λόφους, βράχους. Πώς τη γλυτώσαμε από κανένα φίδι ή από τα σκυλιά που φύλαγαν τα κοπάδια είναι άξιο απορίας.
3. Εξ'απανέκαθεν μου άρεσε το τρέξιμο κι είχα μια έφεση. Στο δημοτικό ήμουν η πιο γρήγορη από τα κορίτσια και από τα περισσότερα αγόρια. Δεν το κυνήγησα όσο θα ήθελα ενώ μου έλεγε και μια γυμνάστριά μου -άτιμες ξένες γλώσσες που μου τρώγατε την ώρα' ελπίζω να μου φανείτε τουλάχιστον χρήσιμες! Τώρα απλά έχει κάτι χρόνια που πηγαίνω στίβο για το κέφι μου.
4. Αγαπημένα μου γλυκά είναι ο κορμός (αλλιώς μωσαϊκό) και το μιλφέιγ. Μου αρέσει το καλό κρασί. Από τότε που δοκίμασα το Vinsanto στην πενταήμερη, έγινε από τα αγαπημένα μου.
5. Θέλω να γυρίσω πολλά μέρη ανά τον κόσμο...
Πάσες:
Αν δε θέλει κάποιος να παίξει, μου το λέει και κάθεται στον πάγκο :)