"Όλοι μας αποτελούμαστε από πολλά μέρη, που το καθένα παλεύει να εκφραστεί. Μπορούμε να θεωρηθούμε υπεύθυνοι μόνο για τον τελικό συμβιβασμο, όχι για τις εγωιστικές παρορμήσεις του κάθε μέρους."
-Όταν έκλαψε ο Νίτσε-
Ίσως να μην πρέπει να δίνουμε τόση σημασία σε όλες τις σκέψεις που κατακλύζουν το μυαλό μας καθημερινά' έρχονται και παρέρχονται.
θεεικό βιβλίο!!! ΦΟ-ΒΕ-ΡΟ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήναι όντως είναι υπέροχο βιβλίο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά πως γίνεται να μην είμαστε αποκλειστικά εμείς υπέυθυνοι για τις παρορμήσεις μας; Έστω κι αν είναι μέρος της προσωπικότητάς μας;
την καλημέρα μου:)
Ναι, μου άρεσε κι εμένα αρκετά το βιβλίο, indeed!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολιορκητή, χαίρομαι που "βοήθησα" τινά στην αναζήτηση που αναφέρεις. Είμαι περίεργη για τι πρόκειται, η αλήθεια είναι:)
Λογικά ναι, έχεις δίκιο παπαρούνα, ιδίως αν αναφέρεσαι στις -παρορμητικές- πράξεις.
Οι σκέψεις όμως είναι πολλές φορές ανεξέλεγκτες.. Σου έρχεται μια σκέψη και μέσα στο ίδιο δευτερόλεπτο(ή μήπως και πολύ λέω?) την αναιρείς. Επομένως είσαι υπεύθυνος για το αποτέλεσμα, την τελική(?) άποψη που θα σχηματίσεις ή γι αυτό που θα πράξεις αφού το σκέφτηκες ήδη. Κάπως έτσι το στήριξα.
Την καλησπέρα μου:)
You have a point!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως επίσης τελικά υπεύθυνη είναι η πλειοψηφία.
Τα ευχαριστώ στον Γιάλομ(ή στον Nίτσε? -δεν μου ήταν ξεκάθαρο ποιανού λόγια ήταν.)
Kαλή τύχη με την πτυχιακή σου!!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήδηλαδή είμαστε οι τροχονόμοι των σκέψεών μας... όπου το μποτιλιάρισμα θα μας κρίνει;;; ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μπορούσες να το πεις κι έτσι spirit ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠω..και ποιος ακούει τα κορναρίσματα μες στο κεφάλι του..