Πριν φτάσεις στα όρια συγκρατιέσαι..
Όταν όμως ακουμπήσεις στο χείλος τους, διακατέχεσαι ασυναίσθητα, και για δευτερόλεπτα, από την επιθυμία να τα ξεπεράσεις. Δοκιμάζεις τις αντοχές σου, δοκιμάζεις τις αντοχές του άλλου που έχεις απέναντί σου. Γιατί? Θες να δεις τι υπάρχει πέρα από το όριο κάθε φορά. Να κάνεις το άγνωστο γνωστό. Θες να έχεις τον έλεγχο, να μη νιώθεις ότι κινδυνεύεις από κάτι.. να μη φοβάσαι.. Ειρωνικό ε? Ξεπερνάς τα όρια από φόβο..
Δεν ξέρω τελικά αν βγαίνει πάντα σε καλό. Μεταθέτεις τα όρια πιο πέρα κάθε φορά' θες να νιώσεις ελεύθερος, αλλά αν κοιτάξεις λίγο παραδίπλα βλέπεις πάλι το αβέβαιο. Τι μηχανισμό έχουν άραγε τα όρια? Μετακινούνται σταθερά ή συνδέονται με την αρχή τους μέσω ενός ελατηρίου, ώσπου μετά από κάποιες μετακινήσεις θα φτάσουν στο σημείο όπου θα 'χουν χάσει όλη την ελαστικότητά τους και θα γυρίσουν με φόρα πίσω, ρίχνοντάς σε κάτω? Αλλά έχουν τα όρια όρια? Μπα..
Αργάμιση κι η πολλή σκέψη δεν κάνει καλό..
έκανες bungee jumping???
ΑπάντησηΔιαγραφή[oh, yes, η πολλή σκέψη σκλαβώνει την ενέργεια...]
:D Καλά θα 'ταν να έκανα bungee jumping -είναι στα μελλοντικά μου σχέδια πάντως!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστή.. "η πολλή σκέψη σκλαβώνει την ενέργεια" [πέτυχες και τη μέρα:)]
Τα όρια είναι σχετικά σοφάκι μου.. Έκει που νομίζεις ότι έχεις φτάσει σε αυτά ή τα έχεις ξεπεράσει,καταλαβαίνεις αργότερα ότι τελικά μπορείς να πας ακόμα παραπέρα. ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς. Μέχρι πού όμως.. δεν ξέρουμε! ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήτα όρια είναι σαν τα λάστιχα που όσο τα τραβάς τόσο ξεχυλώνουν ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάπως έτσι είανι spirit! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΛες να το'παθα κι εγώ από την πολύ τη σκέψη;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνέχισε να σκέφτεσαι παιδί μου!
Και να γράφεις, ε?!
Πιθανόν, Αργυρένια μου. Ήθελα να σου γράψω μάλιστα ότι μπορεί να ήταν "συνάχι του μυαλού", μιας και πολλά -αν όχι όλα- τα κάνει το μυαλό..
ΑπάντησηΔιαγραφή