megaλες στιγμές

Ανέκαθεν το mega ήταν το κανάλι που μου άρεσε περισσότερο, σε σχέση με τα άλλα ιδιωτικά. Έξυπνα σενάρια, από τις καλύτερες παραγωγές στην τηλεόραση:ωραία σπίτια, σκηνικά, διακοσμημένα με γούστο και γενικά η εικόνα που προβάλλει μου αρέσει, καθαρή κι όχι με έντονους χρωματισμούς όπως ο ΑΝΤ1(και δε θα αλλάξει κάτι και να το ρυθμίσεις από το τηλεκοντρόλ). Σ΄αυτό που υστερεί είναι ότι δε δείχνει συνήθως κάτι πιο αντιεμπορικό, "σινεφίλ" ,στοιχείο που κατέχει μάλλον ο alpha στις σειρές του ιδίως.

Κάποια πράγματα όταν τα ξαναβλέπεις έπειτα από καιρό, σου θυμίζουν τα παλιά σου χρόνια, ξαναζείς με τον παλιό σου εαυτό...
οι απαράδεκτοι, οι τρεις χάριτες, εκμέκ παγωτό, ρουκ-ζουκ, ραντεβού στα τυφλά, αναστασία(την παλιά), κόντρες (δε σου έρχεται ένας ήχος στο νου? Χ- γαϊδουράκι) δύο ξένοι, άλλα κόλπα, είσαι το ταίρι μου, θύματα ειρήνης, φεύγα, mega banca, να με προσέχεις, σ' αγαπώ-μ΄αγαπάς & δε συμμαζεύεται... και τα