Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 06, 2010

Αγία Νοσταλγία



Μια ματιά στη λάμπα έξω απ'το παράθυρο αρκούσε για να σιγουρευτείς ότι -πάλι- βρέχει ή έστω ψιχαλίζει. Άνοιγες το παράθυρο και άκουγες τον ήχο.. Έβγαζες έξω το χέρι σου και ένιωθες τις σταγόνες πάνω του, ενώ το αεράκι έκανε την κάφτρα να τελειώνει πιο γρήγορα και σε κάθε ρουφηξιά άκουγες το σπίθισμα μέσα στη ησυχία της νύχτας.


(φωτο: περσινό καλοκαίρι, γύρω στις 3. ξημερώνει...)

2 σχόλια:

  1. I wish I was there right now...
    Agia Nostalgia

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος20/9/10, 12:50 π.μ.

    It will always be belonging to you, my dearrr
    Και πες στην Αudrey να κάνει στην άκρη, να 'ρθω να δούμε καμιά ταινία ε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή