.

Βρίσκεται σε τέτοια κίνηση που δεν ξέρεις τι να περιμένεις από αυτήν. Αυτή είναι.

"Μοιάζει ο παράδεισος με δρόμο που σε 'σένα φτάνει..". Για ποια το γράψατε;

Π.Π.: Ήμουν στο φανάρι, έβρεχε και περνούσε δίπλα από τα σταματημένα αυτοκίνητα μια κοπέλα με ένα ποδήλατο-αντίκα, που είχε μια τεράστια ρόδα μπροστά και μια μικρούλα πίσω. Έμοιαζε τόσο διαφορετική μέσα στο γκρίζο. Την ερωτεύτηκα χωρίς να την ξέρω και την έβαλα στο τραγούδι.

Ενώ σκέφτομαι ακόμα τον άνθρωπο που στεκόταν στο διαχωριστικό διάζωμα της εθνικής οδού με μια βαλίτσα...

Σαν να ξέμεινε από κάποια ιστορία.

Κάποια πράγματα δύσκολα χωράνε στο μυαλό σου και δύσκολα τα εξηγείς λογικά.