παλιές συνήθειες*

Πρωινό ξύπνημα σήμερα -οκ, λέμε τώρα. Πριν περάσω την εκκλησία σκέφτομαι το τρέξιμο που έκανα συχνά σε αυτό το σημείο -τις μέρες τις ..φοιτητικές- μόλις αντίκρυζα το λεωφορείο να περνάει. Αυτομάτως έρχεται και η ίδια εικόνα, στο Stirling· εκεί μάλιστα η πόρτα του σπιτιού βρισκόταν σε απόσταση 100m. απ' τη στάση :). Σε αυτό το σημείο των σκέψεων περνάει το μπλε (ή πράσινο) -όχι ότι με εξέπληξε. Μπαίνω στην προτελευταία πόρτα, κλασικά. Πάω προς το κυκλικό "γύρω-γύρω όλοι". Πιο μετά παίρνω τηλέφωνο τη Ρ. για να ανέβει στο λεωφορείο. Τον, ξεχασμένο, πάπυρο μπορεί να μην τον πήραμε, καθώς η αγαπητή κι ..ευχάριστη γραμματεία σε δέχεται πλέον συγκεκριμένες μέρες κι ας είναι ανοιχτή (τι λες τώρα, ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να ανοίξει ένα συρτάρι και να σου δώσει το χαρτί σου?). Α ρε.. αιώνια γραμματεία ελληνικών πανεπιστημίων [just for the record, έξω τη βεβαίωση σπουδών την παίρνεις μέσα σε 1 λεπτό, ενώ εδώ σε 1 βδομάδα]!

Καθήσαμε το λοιπόν έξω στο Καφελόγιο με παρέα το γνωστό τρίπτυχο: καφές-τσιγάρο-τάβλι, βλέποντας κι ακούγοντας τις νεότερες γενιές.

*όχι απαραίτητα όμως και κακές [δεν το 'χα δει το video clip (!!)]