Fade out [ανείπωτα]

Με αφορμή το "Κάτι τους δένει", θυμήθηκα πως με αυτό το τραγούδι στο μυαλό ήρθα εδώ κι αυτό ήταν το τελευταίο μου ποστ μου πριν φύγω. Βλέποντάς το όμως να 'ναι πρώτο, κάτι με έπιασε.. ο φόβος για το άγνωστο, το ταξίδι? -χωρίς να είναι το πρώτο βέβαια με αεροπλάνο. Δεν ήθελα όμως να το αφήσω να 'ναι το τελευταίο μου ποστ, γι αυτό κι έγραψα και το επόμενο. Την επόμενη μέρα βλέποντας το status του Ν. στο fb, ήθελα να του στείλω ένα mail. Με πρόλαβε αργότερα ένα ομαδικό mail που εστάλη στις επαφές του..
Κοιτάζοντας πολύ αργότερα τις παλιότερες ημερομηνίες, κατάλαβα. Ενώ ήταν τρομαχτική η όλη ειρωνεία του σχολίου μου στο τελευταίο του ποστ όσο κι η απάντησή του..
Την θεία μου από τότε την ξαναείδα στο όνειρό μου μια ακόμα φορά, για να συνειδητοποιήσω μετά, αφού το επιβεβαίωσα, ότι ήταν τα γενέθλια του Ν. -ή με μια μέρα διαφορά.

Πιστεύω θα έχει ανέβει τώρα και στον Όλυμπο.. σαν αύρα εσπερινή.

Ταξιδεύεις για ταξίδια άλλα

Αν και δεν το 'γραψα αυτό για να σχολιαστεί, ήθελα να τα πω.