Κασέτες. 60άρες ή 90άρες. Αυτές που παίρναμε στις εκδρομές για να τις βάζουμε στο πούλμαν ή στα πάρτυ που κάθε τόσο έκανε κι ένας συμμαθητής μας. Κασέτες με αφιερώσεις μέσα, επιλεγμένα τραγούδια για φίλους.. ή μερικές φορές απλά αντιγραφή από cd, γιατί τα cd recorders δεν ήταν τόσο διαδεδομένα κι επίσης το αυτοκίνητο είχε ραδιοκασετόφωνο.
Αλλά το καλύτερό μου ήταν πάντα η εκάστοτε "εφεδρική" κασέτα. Αυτή που την είχα πάντα μέσα στο κασετόφωνο, με πατημένο το pause' σε ετοιμότητα να γράψω κάποιο τραγούδι που θα έβαζε στο ραδιόφωνο [κυρίως Μελωδία, Δίεση (Σταθμός), Ατλαντίς, Rock fm] και θα μου άρεσε.. φτιάχνοντας έτσι τις δικές μου προσωπικές συλλογές [όπου μέρος κάποιας μπορεί να έγινε αργότερα κ' κανονική συλλογή:)]
Τραγούδια που τότε τα πρωτάκουγα και τώρα είναι αγαπημένα. Και να διαδέχεται πολλές φορές το ένα τραγούδι το άλλο με τέτοιο τρόπο που να συνδέονται οι ιστορίες τους -δεν ξέρω, ίσως συνέβαλα κι εγώ ενίοτε σ'αυτό. Κι ύστερα το δεύτερο καλύτερο μέρος.. το "καλλιτεχνικό", τι χρώματα ταιριάζουν να βάλω, τι σχέδια να κάνω, τι τίτλο να δώσω τελικά. Στις περισσότερες, δε, υπάρχει μέσα το αρχικό χαρτάκι, με τραγούδια που τα 'γραφα αλλά μετά τα έσβηνα {erase and rewind...}, άλλα που άφηνα κενό στον τίτλο και μπορεί να το συμπλήρωνα μετά από μήνες.
Τετριμμένο ή όχι... κάπως έτσι είναι κι η ζωή -οι ερμηνείες δικές σας, υπάρχουν πολλές.
Το αγαπώ αυτό το κουτί.
ps1: με αφορμή αυτό το τραγούδι που άκουσα προχτές
ps2: post-support
i. Με πρόλαβες στο link :)
ΑπάντησηΔιαγραφήii. Το δικό μου το κουτί το 'χω καταχωνιάσει κάπου-είναι βλέπεις και οι κασέτες αφιερώσεις εκεί ;)
iii.Μιξ έκανες; Μικρόφωνο, σιγανή φωνή να μην ακούσει η φαμίλια, χάνω τα λόγια μου, τα χέρια σε ετοιμότητα στο play για να ταιριάξει ο στίχος-αφιέρωση ;)
Τις εφηβικές μου κασσέτες, τις γεμάτες πυξ-λαξικά τραγούδια, κλαψομούνικους στίχους και τραγούδια εφηβικού προβληματισμού αλλά όχι αντιδραστικών συνειρμών, τις έχω φυλαγμένες από τότε σε κουτιά από παπούτσια. Το δωμάτιό μου, χώρος μαχών για έναν μικρό αδερφό δεν επέτρεπε τα ρίσκα. Εκδρομές, πάρτυ, διαδρομές φροντιστηρίων και σχολικά διαλείματα, όλα μπογιατισμένα με το σάουντρακ των κασετλω εκείνων. Πώς να μην τις αγαπή κι εγώ, μου λες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα, με κομμένο τον ιμάντα στο κασετόφωνο και σκονισμένο σε κάποιο πατάρι το γουόκμαν του πατέρα, αρκούμαι στα ράφια της δισκο-σιντο- θήκης και στις ώρες των μεγάλων καλπασμών, στα μπ3 της νέας τεχνολογίας.
(πεζότητες)
ttallou Αυτό δεν το έκανα ακριβώς' μόνο μια φορά στο mp3 player ηχογράφησα μία αφιέρωση, για τη sister που έφευγε -κόβοντας το τραγούδι στη μέση, παραγωγός την είδα ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήαίολε ..πεζότητες? δε θα το λεγα. Σε κουτιά από παπούτσια έχω τις φωτογραφίες, τις "χειροπιαστές" :)
"μπογιατισμένα με το σάουντρακ των κασετών εκείνων"
Έτσι είναι.. ακούς ένα τραγούδι και σου φέρνει στο μυαλό εικόνες και σκέψεις από τα εφηβικά σου χρόνια.
***
Κάτι που δεν ανέφερα επίσης, είναι αυτό που συμβαίνει με αυτές τις κασέτες-συλλογές και μου αρέσει' έχει καταγραφεί έντονα στο μυαλό μου η αλληλουχία των τραγουδιών -τόσο που συχνά σε άσχετη φάση ακούγοντας ένα από τα τραγούδια στο ραδιόφωνο, σιγοτραγουδάω το επόμενο μόλις τελειώσει.. :)
"Αλλά το καλύτερό μου ήταν πάντα η εκάστοτε "εφεδρική" κασέτα. Αυτή που την είχα πάντα μέσα στο κασετόφωνο, με πατημένο το pause' σε ετοιμότητα να γράψω κάποιο τραγούδι που θα έβαζε στο ραδιόφωνο [κυρίως Μελωδία, Δίεση (Σταθμός), Ατλαντίς, Rock fm] και θα μου άρεσε.. φτιάχνοντας έτσι τις δικές μου προσωπικές συλλογές."
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι μου θύμισες τώρα...
:)
EBALA TO ARTHO SOU SE LINK STI SELIDA MOU STO FACE EAN SE ENOXLEI NA TP VGALW ..APLA ME ADIPROSWPEUEI APOLYTA.
ΑπάντησηΔιαγραφήXARA
Γεια σου Χαρά! Αν είναι να σε αντιπροσωπεύει 100% πάω πάσο :)
ΑπάντησηΔιαγραφή