Όσο είμαι ελεύθερος μπορώ
κόβω τα φτερά μου και πετάω
βγαίνω απ' το κορμί μου για να δω
τον ομφάλιο λώρο μου τον σπάω
σε ένα παραμύθι που αγαπώ
Βρίσκομαι στη μέση μιας γραμμής
Απ' τη μια της σκέψης μας ο χώρος
απ' τη άλλη είμαστε εμείς
της ανάγκης η γενιά και ο πόνος
Ζούμε όλοι μονάχα μια φορά
μα δεν ξέρουμε πως ζούμε δέκα
πως πεθαίνουμε κάθε φορά
που οι αλήθειες μας γίνονται ψέμα
Άλλο ψάχνω και άλλο όμως θα βρω
πάνω απ' το κορμί μου και αγαπάω
με τη σκέψη μου θα προσπαθώ
όσο πιο ψηλά μπορώ να πάω
-Αχαιοί-
Λες και είναι εμπνευσμένο από το γλάρο Ιωνάθαν Λίβινγκστον. "Δίχως περιορισμούς, Ιωνάθαν?". Ωραία η αίσθηση της ελευθερίας, αλλά μερικές φορές υπάρχει κάτι που σε κρατάει πίσω.
"Όλο σας το σώμα, από την άκρη της μιας φτερούγας σας στην άλλη, δεν είναι παρά η ίδια σας η σκέψη, σ'ένα σχήμα που σας είναι ορατό"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Καθώς καθόμουνα σήμερα σε ένα πεζούλι κι άκουγα τη μουσική μου, έρχεται και κάθεται δίπλα μου ένας γεράκος. Με βλέπει με τον καφέ και με ρωτάει αν καπνίζω. Βγάζω το ένα ακουστικό, του λέω όχι -χωρίς να του αναφέρω ότι κάνω από κανένα(?) με το ποτό π.χ. Και να μην το δοκιμάσεις μου λέει. Έχεις δοκιμάσει? Του απαντάω όχι, διστακτικά -επίτηδες. Πρέπει να το κατάλαβε μάλλον. "Δεν υπάρχει λόγος να καπνίζεις, βλακεία είναι. Και η παρέα σου και οι φίλες σου αν καπνίζουν, μην κάνεις κι εσύ επειδή το κάνουν αυτοί. Μη με παρεξηγείς" μου λέει. "Γιατί να σας παρεξηγήσω, δίκιο έχετε." "Εγώ είμαι 94 χρονών και δεν το 'χω δοκιμάσει.." Φαινόταν αρκετά πιο νέος εν τω μεταξύ. Είχε μια αρκετά συμπαθητική φυσιογνωμία.. γενικά έχω μια συμπάθεια στους γεράκους, ιδίως αν έχουν και φαλάκρα.. Προσπαθώ να φέρω στο μυαλό μου την εικόνα του, είχε φαλακρίτσα; φορούσε καπέλο; δεν είμαι σίγουρη. Μου αναφέρει μετά ένα δυστυχές περιστατικό για το γιο του, που τον έχασε εξαιτίας του τσιγάρου. Ήμουν που ήμουν συννεφιασμένη από μόνη μου, δεν ήθελα και πολύ, λίγο τα εκφραστικά μάτια του, η καλοσυνάτη εικόνα του και το ενδιαφέρον του.. δεν ξέρω αν με πρόσεξε, θα πρέπει. Δε μιλήσαμε για λίγο. Έπειτα αλλάζει κουβέντα "Να σε ρωτήσω κάτι, χωρίς να με παρεξηγήσεις. Γιατί φοράνε παντελόνια τώρα οι γυναίκες?" :-)
Φεύγοντας κάτι λέγαμε, "Όλο χαμογελάς εσύ! Φαίνεσαι καλή κοπέλα"
Να 'στε καλά κύριε Φώτη :)Θα ήθελα να είχα ζήσει περισσότερο τον παππού μου. Θα ήταν σίγουρα η αδυναμία μου.
Καθώς καθόμουνα σήμερα σε ένα πεζούλι κι άκουγα τη μουσική μου, έρχεται και κάθεται δίπλα μου ένας γεράκος. Με βλέπει με τον καφέ και με ρωτάει αν καπνίζω. Βγάζω το ένα ακουστικό, του λέω όχι -χωρίς να του αναφέρω ότι κάνω από κανένα(?) με το ποτό π.χ. Και να μην το δοκιμάσεις μου λέει. Έχεις δοκιμάσει? Του απαντάω όχι, διστακτικά -επίτηδες. Πρέπει να το κατάλαβε μάλλον. "Δεν υπάρχει λόγος να καπνίζεις, βλακεία είναι. Και η παρέα σου και οι φίλες σου αν καπνίζουν, μην κάνεις κι εσύ επειδή το κάνουν αυτοί. Μη με παρεξηγείς" μου λέει. "Γιατί να σας παρεξηγήσω, δίκιο έχετε." "Εγώ είμαι 94 χρονών και δεν το 'χω δοκιμάσει.." Φαινόταν αρκετά πιο νέος εν τω μεταξύ. Είχε μια αρκετά συμπαθητική φυσιογνωμία.. γενικά έχω μια συμπάθεια στους γεράκους, ιδίως αν έχουν και φαλάκρα.. Προσπαθώ να φέρω στο μυαλό μου την εικόνα του, είχε φαλακρίτσα; φορούσε καπέλο; δεν είμαι σίγουρη. Μου αναφέρει μετά ένα δυστυχές περιστατικό για το γιο του, που τον έχασε εξαιτίας του τσιγάρου. Ήμουν που ήμουν συννεφιασμένη από μόνη μου, δεν ήθελα και πολύ, λίγο τα εκφραστικά μάτια του, η καλοσυνάτη εικόνα του και το ενδιαφέρον του.. δεν ξέρω αν με πρόσεξε, θα πρέπει. Δε μιλήσαμε για λίγο. Έπειτα αλλάζει κουβέντα "Να σε ρωτήσω κάτι, χωρίς να με παρεξηγήσεις. Γιατί φοράνε παντελόνια τώρα οι γυναίκες?" :-)
Φεύγοντας κάτι λέγαμε, "Όλο χαμογελάς εσύ! Φαίνεσαι καλή κοπέλα"
Να 'στε καλά κύριε Φώτη :)Θα ήθελα να είχα ζήσει περισσότερο τον παππού μου. Θα ήταν σίγουρα η αδυναμία μου.
γκούχου γκούχουυυ,γλάρος ε?? :-)
ΑπάντησηΔιαγραφή