...και τ' όνομα που μου 'δωσαν ήταν "Xαμένο Ρούχο"

..αν ήμουν Ινδιάνα, πολύ πιθανό!

Υπάρχουν ξωτικά των ρούχων;

Τα τελευταία καλοκαίρια, όταν γυρνάω από το χωριό μου, συνειδητοποιώ ότι έχω μείνει με λιγότερα ρούχα. Ουσιαστικά πέρσι δηλαδή, τότε συνέβησαν τα απίστευτα. Ήμουν στο χωριό όταν θέλησα να βάλω μια μαύρη μου μπλούζα το βράδυ,τη διπλή. Τα ρούχα εννοείται μέσα στο σακ-βουαγιάζ -ποτέ δεν τα βγάζω από εκεί- αρχίζω να την ψάχνω με το γνωστό τρόπο: σηκώνω την πρώτη μπλούζα ελαφρώς, τη δεύτερη, την τρίτη και πάει λέγοντας.. φτάνω κάτω στα παντελόνια. "Μα, από αυτή τη μεριά την είχα." Μπορεί να κάνω και λάθος, οπότε ψάχνω και στη δίπλα στοίβα: πρώτη μπλούζα, δεύτερη...παντελόνια, πάτος. Ξανά από την αρχή την πρώτη στοίβα.. κάπου εκεί αρχίζω να τα παίρνω και βγάζω όλα τα ρούχα έξω..μπλούζες, μπλουζάκια,φούστες,σορτς,παντελόνια.. "Μια ψυχή που είναι να βγει.. μια ανασυγκρότηση την ήθελαν εδώ που τα λέμε, τράβα να βγάλεις το ένα-τράβα το άλλο. Εξάλλου, κάπου εδώ θα 'ναι: είμαι σίγουρη ότι την έχω πάρει όπως κι ότι δεν την έχω βγάλει να τη φορέσω μέχρι στιγμής."
Ρώτησα από εδώ, από εκεί "Μην είδατε τη μπλούζα μου;" Τίποτες!

Υπήρξε συνέχεια και στην Αθήνα. Ο λόγος για μια γαλάζια μπλούζα με κόμπους στους ώμους, την οποία άντε να πρόλαβα να τη βάλω δυο φορές. Τώρα ή είχα φάει τη φλασιά ότι δεν την πήρε το μάτι μου ή απλά ήθελα να τη βάλω.. Να ψάχνω τα συρτάρια, τα άπλυτα, τα ασιδέρωτα, τα απλωμένα.. in vain. Σημειώνω ότι την είχα πάρει μαζί μου και δεν την είχα βάλει επίσης καμία φορά πάνω.
–Εμ, βέβαια, αφού τα πετάτε δεξιά κι αριστερά τα ρούχα. Κάπου πάνω θα είναι.
–Μα, δεν την έβγαλα για να τη βάλω, ούτε αυτή ούτε τη μαύρη.
Η αλήθεια είναι ότι συχνά αφήναμε η αδερφή μου ή εγώ κι από κάτι στο σπίτι (μπουφάν κρεμασμένο στο διάδρομο, δαχτυλίδια στο μπάνιο, μπλούζα σε καμιά καρέκλα..) τα οποία κατέφθαναν στην Αθήνα με τον επόμενο συγγενή που θα κατέβαινε. Αυτή τη φορά όμως δεν ήταν έτσι..
Είχα αρχίσει να κάνω εικασίες που δεν ήθελα, οι οποίες όμως δεν έβγαζαν πουθενά..

Και το τρίτο χτύπημα. Η ριγέ ροζ-άσπρη, δώρο απ' τη sister. Δεν τη φορούσα αρκετά συχνά, όταν όμως είπα να τη βάλω δεν την έβρισκα. Θυμάμαι που αναρωτιόμουν να την πάρω ή όχι πάνω.. θα πρέπει να την είχα άφησα εδώ το πιο πιθανόν. Από όλες αυτή είναι που μου λείπει.. αν την είχα τώρα το σίγουρο είναι ότι θα τη φορούσα αρκετά πιο συχνά από πριν. Για τις άλλες δεν με πειράζει πλέον τόσο.

Δεν είμαι καμία τρελή υλίστρια, όχι, απλά είναι περίεργη η κατάσταση,είναι το γαμώτο. Δεν ήξερα τι να σκεφτώ, να ρίξω το φταίξιμο στα υπερφυσικά; Μήπως υπάρχουν ξωτικά των ρούχων, τα οποία σου παίρνουν τα ρούχα όταν δεν τους δίνεις τη δέουσα σημασία;

~~~~~~~~~~~~~~~~~ 
Φέτος είπα θα είμαι πιο προσεχτική.
Ακόμα δεν έχω βρει μια μακό μαύρη.. πρέπει να την άφησα εδώ στις διακοπές. Δεν τα παρατάω όμως, θα πρέπει να ελέγξω και το συρτάρι με τα χειμωνιάτικα, μπας και στην αλλαγή έμεινε ξοπίσω.
update ------------> Nαι, ήταν στο συρτάρι με τα χειμωνιάτικα :Ρ.

Καμιά συνταγή για φανουρόπιτα;; :)

"Ξέρω κάτι ξωτικά που είναι αληθινά μα λένε ψέματα.."