"Δεν ξεχνώ"
Όταν ακούω την ποντιακή λύρα, δεν ξέρω, με ησυχάζει. Για να μην αναφέρω το χορό.
Θυμάμαι καθώς πήγαινα να δώσω για το Proficiency, στο αυτοκίνητο άκουγα Μελωδία και ξαφνικά γίνεται μία παρέμβαση μόλις έφτανα και παίζει το "η μάνα εν κρύον νερό.." και όταν τελείωσε επανήλθε. Έπειτα και στα προφορικά, ενώ περίμενα στο σταθμό το τρένο για να πάω στην Ομόνοια, άκουσα ένα ποντιακό τραγούδι από ένα παζάρι εκεί κοντά. Αποδείχθηκε καλός οιωνός :).
Η παραδοσιακή μουσική είναι για τους λίγους...Και οι χοροί για ακόμα λιγότερους.Δυστυχώς...Μακάρι να συνειδητοποιούσαμε πόσα πολλά μας προσφέρουν και μας μαθαίνουν...(Πως σου φάνηκε η ταινία?)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά τα τραγούδια με τη μάνα είναι αρρώστια. Εγώ γελάω πολύ με το "Μάνα τέρεν..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το "Εκάηκεν το Τζαμπάσιν" είναι ωραίο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως, αν και ήμουν από αδιάφορη έως εχθρική με τους Πόντιους, άλλαξα γνώμη όταν διάβασα το "Ούτε το όνομά μου" της Thea Halo, αληθινή απίστευτη ιστορία...
•Έξευγενίζουν την ψυχή μας, indeed.
ΑπάντησηΔιαγραφή[Η ταινία είναι ομολογουμένως αρκετά καλή, όχι τόσο σε ότι αφορά τον τρόπο παρουσίασής της -θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σε λίγα σημεία μονότονη,αλλά να μου πεις έτσι έχει η κατάσταση από μόνη της- αλλά κυρίως γιατί είχε Ουσία.]
•Αμέ.:) Ιδίως αν το χορεύεις μαζί της και της λες "μάνα τέρεν πως χορεύω"
•Δεν το έχω υπόψη μου το βιβλίο.. προς το παρόν.
Άσχετο αλλά ευχαριστώ πολύ για τα χρόνια πολλά!Και σου χρωστάω και ένα χορό!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤπτ, να 'σαι καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί? Αυτό σημαίνει πως είσαι τεμέτερον?
1."Εκάεν και το Τσάμπασιν" λέγεται αδερφέ το τραγούδι.
ΑπάντησηΔιαγραφή2.Αδερφέ wisdom σε νοιώθω απόλυτα.Με αυτή τη μουσική κοιμάμαι-ξυπνώ-κλαίω-γελώ-αναπνέω και κάποια μέρα μ'αυτή και θα πεθάνω...