"Ας ανοίξουν οι απέραντοι δρόμοι..."

Πέρασε και το καλοκαίρι..
διαφορετικό από τα προηγούμενα. Η τυχαία αλληλουχία των αρχικών γραμμάτων των νησιών που είχαμε ταξιδέψει -ίδια με αυτά των δικών μας αρχικών- άλλαξε. Σ-Κ-Σ-Κ και μετά δύο Ν στην ξηρά. Ν for..? Νέο? Nothing? Now?

Και τώρα έφτασαν οι μέρες που φεύγω.
A,ναι :), για σπουδές. Βορειοδυτικά, σε έναν πράσινο τόπο, η σημαία του οποίου μοιάζει με τη δική μας, απλά υπό άλλη κλίση. Θέμα οπτικής κι αυτό.
Μπορεί να είναι κι η κατάλληλη στιγμή, δεν ξέρω.
Φεύγω.

Θέλω ανοιχτά παράθυρα να με φυσάει αέρας,

να 'χω το νου μου αδειανό να 'χω και πρίμο τον καιρό

Ας ανοίξουν οι απέραντοι δρόμοι...