"Σόφη, θα 'ρθεις να το δεις?", η μαμά μου.
"Σε λίγο..." -είχα απορροφηθεί με κάτι παιχνίδια στο pc-
Ο λόγος για ένα απόσπασμα που πρόλαβε να γράψει ο μπαμπάς μου από το έχει γούστο, όπου ήταν ο Ορφέας.
Η ώρα πέρασε, μετά έγινα με τα τηλέφωνα, μετά πήγα για καφέ....το θυμήθηκα κατά τη 1+, ενώ μιλούσαμε με τη sister για τα δώρα που θα πάρουμε..
Πήγα στο σαλόνι να δω αυτή τη γλυκιά φυσιογνωμία, ένα τραγούδι ήταν μόνο τελικά, το 'βαλα και το ξανάβαλα "Στης μοναξιάς το δέντρο κάθισα(...) γιατί πολύ σ'αγάπησα.."
Με άγγιξε... η φωνή σίγουρα, ίσως σκέφτηκα πως κάποια στιγμή θα καθήσω κι εγώ, και κυρίως το γεγονός ότι σκέφτηκε να μου το γράψει ενώ την προηγούμενη μέρα είχαμε μιλήσαμε σε υψηλούς τόνους.....
@--->------ ------------------------------------------------------------------------
a vre sofi :-) i pio anidiotelis agapi,afti twn dikwn mas!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρεμπιπτόντως, τώρα που τα άκουσα όλα, αυτό είναι και το αγαπημένο μου.... "..περίσσευαν τα χέρια μου και για κλαδιά του τα 'δωσα"
ΑπάντησηΔιαγραφή